Michiel

Hans begon zijn Amovinum met een riesling battle tussen twee klassieke Duitse rieslings en drie Australische rieslings van Grosset. We merkten blind wel het verschil in stijl, maar Australië zat niet direct in onze gedachte. Maar de reeks bewees nog maar eens dat Grosset een knappe producent is voor fijne wijnen met complexiteit en persoonlijkheid.

In deze Coronatijden is het dubbel fijn om met een paar leden van de Euryanthe wijnclub samen te komen in ons favoriete restaurant. Geen thema, ieder bracht gewoon een paar leuke flessen mee.

230 dagen na de laatste echte Euryanthe, en na 13 online Euryanthaines, konden we elkaar eindelijk terug ontmoeten. Nog allemaal op afstand en op een redelijk fris terras, maar dat was gewoon al top!

Voor deze Euryanthaine proeverij hadden we een thema gekozen: Beaujolais. Maar voor het hoofdthema van start ging waren er eerst nog wat witte starters. De opener was een oranje natuurwijn uit de Maremma, verrassend maar niet slecht. Dan een mooi koppel, een heel mooie Sylvaner uit Alto Adige, de beste Sylvaner die ik ooit dronk, en een interessante Anjou.

Er is een prachtige Franse spreuk: "Faute de grives, on mange des merles" (Bij gebrek aan lijsters eten we merels). Dus als we nog altijd niet mogen samenkomen, blijven we Zoom-proeven (en discuteren). De witte opener was een witte uit de Lubéron van Guillaume Gros die ik iets zuren vond missen.

Hebt u al eens een wijn gedronken uit... South Dakota? Gekweekt in het Rosebud Sioux-reservaat? Alle wijn gemaakt van één struik die tot 15 meter hoog groeit? Wel, da's die eerste wijn in deze Euryanthaine. Ik had ook graag gezegd dat hij lekker was, maar dat was hij niet.

Mijn feestdagen zijn niet vlekkeloos verlopen. Tijdens de Kerstnacht kreeg ik plots zonder reden een nekhernia, met enorme pijn tot gevolg. Maar met wat geluk en vooral de uitmuntende zorg in AZ Nikolaas in St.Niklaas was ik er na een paar dagen van af, en net op tijd om deze Euryanthaine mee te grissen - vandaar de naam.

We blijven verder in quarantaine en dus gaan we verder met Euryanthaine! De witte openers zijn twee Italiaanse wijnen die meer dan 1000 kilometer uit elkaar liggen, de ene uit de buurt van Verona, de andere uit het uiterste westen van Sicilië, allebei mooie wijnen.

Daarmee zitten we weer in een lockdown, maar we hebben een voorzitter die het virus bij de kroon pakt en terug met het flesjes distributie systeem van start gaat, waarvoor immense dank! Dus op het afgesproken uur zaten we allen klaar voor onze Zoom reunie. When live gives you lemons, you make lemonade.

Ons gewaardeerde lid Jozef wordt 60 dit jaar, en dat wou hij eens goed vieren. Hij had het geluk dat zijn geplande diner kon doorgaan in deze Corona tijden, dus waren we allemaal samen in ons geliefde restaurant Euryanthe, en Jozef verzorgde alle wijnen.

Wat een plezier was dat, om eindelijk nog eens echt samen te komen! Niet dat de Euryanthaines niet plezant waren, maar met elkaar in het echt praten is oneindig veel beter dan een Zoomeke doen. En hoeveel plezanter is het al helemaal als die eerste post-lockdown proeverij niets minder is dan de 70ste verjaardag van onze Guy!

Dat het weer mooi was, onze jaarlijkse Euryanthe feestavond. Alle leden hadden weer hun uiterste best gedaan om een echte feestfles mee te brengen, wat perfect gelukt is. De topscores voor alle wijnen laten inderdaad zien dat we ook geluk hadden dat alle flessen zich van hun beste kant toonden. Een succes.

Deze keer was het Bourgogne thema de rode 1er Crus van 2008. Dit is geen makkelijk jaar waar je moet uitkijken of de wijnen wel voldoende rijpheid hebben. Maar de betere exemplaren vallen vaak op door een mooie fraicheur, een mineraliteit, en zijn vrij vlot drinkbaar.

Franks Amovinum begon met een koppeltje redelijke Chardonnay's, om over te gaan naar het eerste rood thema: Barolo 2010. De wijnen lieten zich niet echt makkelijk proeven, en sommige leken meer geëvolueerd dan je zou verwachten, vooral dan de Cogno Ravera en de Brezza Sarmassa.

Walter opende met 2 schuimwijnen die erg dicht bij elkaar scoorden, de Champagne Brut Réserve van Duval-Leroy en de toch wel verrassende Belgische Brut Blanc de Blancs van Chant d'Eole, die wel een duidelijk andere stijl is dan de typische Champagne.

De zomer inspireerde onze club om eens een zomers thema aan te snijden: Rosé! Niet minder dan 12 rosés werden (natuurlijk) blind geproefd en beoordeeld. Met toch een paar interessante conclusies.

Deze keer moesten de Euryanthe leden echt laten zien dat ze iets kunnen: uit een blind geserveerd koppel telkens de Meursault van de Puligny-Montrachet onderscheiden. Wel, wie het niet wil geloven mag het zelf eens proberen, maar evident is dat niet.

Hans opende zijn Amovinum met een reeks Saint-Aubin 1er Cru En Remilly 2014 met een Puligny als blindganger... die duidelijk de mindere was. Saint-Aubin nooit onderschatten!

Jamie opende zijn eerste Amovinum met 2010 Chablis 1er Cru Butteaux, waar de Raveneau net voor de Louis Michel uitkwam, en de Piuze toch wel teleurstelde.
Op naar een eerste thema rood: Vosne-Romanée villages ook van 2010, met een Duitse blindganger. Mooie reeks in het algemeen, met de Emmanuel Rouget als groepsfavoriet.

Guy startte zijn Amovinum met drie koppeltjes Meursault 1er Cru, telkens van een verschillende top-terroir in die gemeente. Hij had zijn koppeltjes mooi geordend, want blind kwam steeds de tweede wijn als beste naar boven.

Ik startte mijn Amovinum met een horizontale van Raveneau 2002. Het was geen onverdeeld succes - de Butteaux was gekurkt, de Montée de Tonnerre gaf niet echt thuis. Enkel de Grand Cru's, en dan vooral de Les Clos, speelde echt op niveau.

Frank startte met een reeks Nieuw-Zeelandse Sauvignon Blanc, waarbij de de Dog Point Section 94 als beste naar voor kwam.
Op naar het zwaardere rode werk: Argentijnse Malbec, een aantal van de cuvées van Catena Zapata uit 2009. De scores liggen vrij dicht bij elkaar, maar de winnaar van deze reeks was de Adrianna.

Deze keer verzorgden Thomas en Kristof een Euryanthe avond. En dat hebben ze met verve gedaan. Openers waren twee dégorgement tardif cuvées van Jacquesson, zonder twijfel al de beste Jacquesson champagne die ik al proefde.

Het thema van deze avond was rode Bourgogne Grand Cru uit dat zo smakelijke jaar 2007. Maar om te starten eerst een mooi trio Bollinger Grande Année, waar de 2000 het voor mij net haalde voor de 1996 en de 2005. Die 2000 leek in het perfecte drinkvenster te zitten.