Euryanthe - Herwig 65

Er is voor mij een enorm verschil tussen een goede wijn en een grote wijn. Een goede wijn doet alles prima en is erg smakelijk, maar een grote wijn brengt een cruciaal element: emotie. Voor mij is dat ook de grens van die 95/100 of 18/20, om daarboven te scoren moet een wijn mij raken, niet enkel perfect gemaakt zijn. Misschien is het anders voor u, maar zo voel ik het.

Nu, er zijn veel wijnen die in theorie een grote wijn zijn, maar dan moet de fles natuurlijk nog in orde zijn en dat is nooit gegarandeerd: rijping moet goed gelukt zijn, er mag natuurlijk geen kurksmaak te bespeuren zijn, geen premature oxidatie, of nog veel andere mogelijk subtielere variaties waardoor een fles niet 'zingt' - het gebeurt.

Maar als je een hele avond grote wijnen mag proeven die zich bovendien perfect presenteren, dan is dat uitzonderlijk. En dat was deze 65ste verjaardag van onze Voorzitter helemaal zo. Wijnen die flirten met de perfectie en geen enkele fles die teleurstelde. Nog eens herhalen dat alle wijnen blind werden geproefd, ik kan me voorstellen dat je dat misschien niet gelooft.

Het begon al met de Champagne - twee prachtige flessen Krug, de fenomenale Clos du Mesnil 1996 en de voor mijn net iets spannendere Krug Collection 1988 (een late release botteling), heerlijk. Dan een primeur voor mij, de Corton-Charlemange van DRC, hier de 2021. Prachtige wijn, maar de zeer volle en rijpe stijl van het huis maskeert iets te veel de terroir van de heuvel van Corton; de wijnen van Coche-Dury laten die terroir net iets beter zingen, met vooral een briljante 2010 als uitblinker.

Rood begon met de fles die voor velen de wijn van de avond werd: Haut Brion 1989. Deze wijn is en blijft onwaarschijnlijk en een absoluut genot, flirtend met de absolute perfectie. Het gevolg was dat de volgende wijnen het niet makkelijk hadden, maar die trokken zich daar eigenlijk niet heel veel van aan, allemaal waren ze van zo'n uitzonderlijk niveau. De superzachte verfijnde DRC Grands-Echézeaux 1959 (het geboortejaar van de Voorzitter), het koppel La Mission Haut Brion uit de jaren vijftig met een heerlijke 1955 en een quasi perfecte 1959 uit magnum (wat een genot).

Dan de altijd boeiende ervaring van een grote wijn van Leroy, de Chambertin 1996, en dan voor mij de meest emotionele wijn van de avond, de super Ermitage Cuvée Cathelin 1990 van Chave... Niet te geloven zo complex.

Natuurlijk zorgt de Voorzitter dan ook voor afsluitend zoet op datzelfde niveau, oude Sauternes/Barsac is zijn dada... Twee magische Yquems uit erg warme jaren, met het bijhorende volume maar in zuivere balans en met zo'n complexiteit, vooral dan de 1945, waar de 1929 misschien net voor moest onderdoen, maar dat is een academische discussie.

De finale Taylor's Colheita 1896 maakt indruk door zijn 128 jaar ouderdom, en het is ook een prachtige wijn, maar kwam haast bruut over in vergelijking met de twee Yquems er vlak voor.

Ik vroeg iedere aanwezige om zijn beste wijnen te noemen (niet gelimiteerd aantal) en deze zeer informele telling gaf volgende resultaat in punten:

8 - 1989 Château Haut Brion Haut Brion
7 - 2010 Coche-Dury Corton Charlemagne
6 - 1990 Jean-Louis Chave Ermitage Cuvée Cathelin
6 - 1945 Château d'Yquem Yquem
3 - 1959 Château La Mission Haut Brion La Mission Haut Brion
2 - 1996 Krug Clos du Mesnil
2 - 1988 Krug Collection
2 - 1959 Domaine de la Romanée Conti Grands-Echézeaux
1 - 1996 Domaine Leroy Chambertin

Finaal heb ik dus geen enkele wijn minder dan 96 gescoord... Dat is me denk ik nog nooit overkomen op 1 avond. En ik weet dat ik niet alleen was in de overtuiging dat dit een perfecte proeverij was. Hartelijk dank, Voorzitter, en ad multos annos. Met ons allemaal samen.