Euryanthe Bourgogne rood 2008 Premier en Grand Cru

2008 was geen makkelijk jaar omdat het een heel laat jaar was (ook in Bordeaux), met oogsten tot in oktober. Op de betere terroirs zijn er wel degelijk mooie wijnen gemaakt, maar met veel moeite want niet met altijd perfect fruit, en sowieso erg klassiek (lees: met soms strenge tannines). Een jaar dat opvolging vraagt.

Na een matige Belgische indrinker een mooi trio Champagnes van Agrapart, waar wel eigenaardig genoeg de topcuvée Experience 16 er als minste uit kwam - mogelijk het slechte moment om die fles open te doen? Avizoise blijft toch wel een heerlijke cuvée.

Op naar het werkthema met een hele reeks degelijke wijnen (al vond de Voorzitter ze te streng, zonder twijfel het gevolg van de verwennerij van al die solaire jaren die we normaal proeven ????). Ik vond ze best interessant, al zijn het soms wijnen die zoals de Engelsen zeggen "better with food"... Lees: een beetje te streng om op zich te drinken. De Voorzitter vond het haast Nebbiolo's.

De winnaars staken er flink boven uit: 15 punten elk voor de Clos Vougeot van Méo-Camuzet en de Chambertin Clos de Bèze van Dominique Laurent, gevolgd door de Pierre Damoy Chambertin Clos de Bèze met 12 punten en de Lucien Le Moine Vosne Malconsorts met 4 punten.

Aan tafel kregen we een mooi triootje Bâtard-Montrachet met voor mij de Leroux als beste, aangevuld door een mooie maar niet super spectaculaire Jadot Montrachet 2017. Na al die rode Bourgognes tijd voor wat Bordeaux, met 2 briljante koppeltjes: Haut-Brion versus La Mission in 2001, voor mij op een zelfde niveau, en de Rotschild neefjes in 1998, waar ik de Lafite net iets beter vond dan de Mouton. Mooi!

De Voorzitter had weerom een Yquem bij uit een jaar dat we nog niet dronken: 1973. Niet het meest evidente jaar, maar als Yquem wijn gemaakt heeft is het steeds de moeite, al is deze wijn minder rond en overdonderend als sommige andere jaren.