Coche-Dury en Henri Boillot 2015 bij de Wijnmakelaarsunie

Naar goede gewoonte kregen Herwig, Guy en ikzelf weer de uitnodiging van John Monard om bij hem op de Wijnmakelaarsunie de nieuwe jaargang van de domeinen Coche-Dury en Henri Boillot te komen proeven. Zoals steeds werden de wijnen blind geserveerd, en met John weet je nooit wat je allemaal door elkaar gaat proeven, dus aandacht is geboden!

Een mooie Pol Roger 2009 Blanc de Blancs Cuvée de Réserve opende de avond. De regionale wijnen (Bourgogne Aligoté en Chardonnay) waren op een correct niveau, en effenden het pad voor een reeks Meursault villages en 1er Cru. Toch al een reeks verrassingen hier: de Coche 1er Cru Caillerets die het wat moeilijk had, maar de villages wijnen van beide domeinen deden het erg goed. Top was echter een magistrale Poruzots van Henri Boillot en Genevrières van Coche-Dury.

Ook de Puligny flight had zijn surprises: een onwaarschijnlijk sterke Puligny villages van Boillot, zonder twijfel de beste die ik al dronk van dit domein, die echter wel (en da's maar normaal) net de duimen moest leggen voor een top Enseignères van Coche-Dury (nu, dat is ook maar een villages wijngaard!) en Pucelles van Boillot, altijd een van de sterkhouders van dit domein. Zonde dat de Boillot Clos de la Mouchère er niet bij was, maar dat was niet nodig om mij te overtuigen dat Henri Boillot een erg sterke reeks 2015 heeft neergezet over het hele gamma.

Coche-Dury was natuurlijk op het gebruikelijke niveau, en de laatste wijn van dat domein, de Corton-Charlemagne 2010 die nu pas uitkomt, maakte dat helemaal duidelijk. Dit is en blijft voor mij de grootste witte Bourgogne die niet van de Montrachet heuvel afkomstig is, en zal vaak veel van die Grand Cru's achter zich laten. Magistraal, gedoseerde structurele kracht met grote finesse. De Roumier Corton-Charlemagne was voor mij de beste die ik al proefde van deze cuvée, maar was geen partij voor de Coche.

Daarna een korte flight rood, met 2 mooie Volnay's van de beide domeinen, en een erg verrassende wijn, die blind haast een Bourgogne leek: de Burlotto Barolo Monvigliero uit het Piemonte topjaar 2013. Erg straf hoe drinkbaar die al is, zonder de typische stevige tannines van een jonge Nebbiolo. Een mooie afsluiter voor een fijne en leerrijke avond.