Beaucastel diner met Mathieu Perrin

De familie Perrin is al 5 generaties eigenaar van Château Beaucastel, een van de absolute referenties in Châteauneuf-du-Pape. Naar aanleiding van een bezoek van Mathieu Perrin, een van de huidige generatie van de familie, had de Brusselse invoerder, Palais du Vin, een mooie avond georganiseerd waar alle deelnemers een fles Beaucastel meebrachten. En het was zeer memorabel.

Beaucastel is nog een echt familie bedrijf, zoals je op de foto kan zien. Mathieu is de derde van rechts. Beaucastel is ook wel een buitenbeentje in Châteauneuf, omdat er zowel voor wit als rood een druivensoort in de aandacht staat die bij anderen vaak eerder een bijrol hebben.

De meeste witte wijnen uit de appellatie hebben Grenache Blanc als belangrijkste component, bij Beaucastel is dat Roussanne. Wat ik leerde die avond van Mathieu Perrin is dat de Roussanne zijn naam niet gestolen heeft. De druif zelf is eerder wat roskleurig (kijk hier maar: https://goo.gl/photos/peSx3cHTGXVB6WpW7), en de wijn, normaal wit van kleur in zijn jeugd, verkleurt naar dat rosse met ouder worden. Maar helemaal eigenaardig, en deze avond geïllustreerd met de 1985, is dat als de wijn nog ouder wordt, ze terug wit van kleur wordt. Mathieu zegt dat dit bij alle oudere witte Beaucastel het geval is. Verbazingwekkend.

De gewone witte Beaucastel is een mengeling met 80% Roussanne, 15% Grenache blanc, en de overige 5% de vier andere toegelaten witte druiven in de appellatie (Picpoul, Bourboulenc, Clairette, Picardan). De 1994 was wat minder maar de rest van de flight was zeer mooi met vooral bewondering voor de 1985, prachtige wijn. De witte topcuvée is zoals de naam zegt 100% Roussanne. Allemaal erg hoog niveau, en voor mij staken de 2014 en de 2005 er net boven uit.

Bij de rode wijn speelt Mourvèdre de hoofdrol. Deze druif, die vooral tot zijn recht komt bij een mooie rijping, blijkt het erg goed te doen in de sector Courthézon binnen de AOC waar Beaucastel gelegen is. In mindere jaren kan die soms een wat wilder aroma geven, maar in mooie jaren geeft die een prachtige structuur en complexiteit.

Tussen rood en wit kwam de Clos des Tourelles Gigondas 2011, een erg mooie wijn die ik al eerder proefde. Dit is een redelijk nieuw project voor de familie, in een koelere terroir dan Châteauneuf (want flink hoger gelegen), dit ook met de lange termijn visie rond klimaatopwarming, wat mogelijk wijnen in Châteauneuf volledig kan veranderen.

De gewone cuvée is bekend dat die alle 13 toegelaten druivensoorten van de appellatie heeft, en hier is de Mourvèdre nog op hetzelfde niveau als de typisch dominante Grenache (allebei 30%), met nog 5% Cinsault, 10% Counoise, 10% Syrah, en de rest (Vaccarèse, Terret Noir, Muscardin, Clairette, Picpoul, Picardan, Bourboulenc, Roussanne) de overige 15%. Erg mooie reeks weeral, met voor mij de 2001 als (marginaal) beste.

Net als je je klaar maakt voor de rode topcuvée, had een van de deelnemers - een man met een mythische kelder - een 'kleine' verrassing bij: een magnum Henri Jayer Vosne Brulées 1987. De man kocht deze fles rechtstreeks van Jayer zelf waar hij jaren klant was. Hij vond het zonde dat Mathieu enkel wijnen van zijn eigen domein zou proeven, dus wou hem even iets heel anders presenteren... En dat was het zeker! Moest iemand ooit Pinot Noir parfum willen produceren, wel, dan mag hij zich door deze wijn laten inspireren. Gewoon betoverend en een erg grote emotie. En deze wijn stond er absoluut tussen de kracht van de zuidelijke Rhône. Erg veel dank, Frans!

Als afsluiter dan de reeks Hommage à Jacques Perrin, de grootvader van Mathieu, de man die het belang van Mourvèdre voor Beaucastel eerst doorhad en in wiens eer in 1989 deze topcuvée werd gecreëerd, met in de meeste jaren 80% Mourvèdre en 20% Grenache. Extreem hoog niveau in deze reeks zoals je kan verwachten, met voor mij de 1989, de eerste jaargang, met net dat tikje meer.

Alle proefnota's kan je natuurlijk rustig nalezen. De wijnen werden niet blind geproefd, maar ik heb natuurlijk geprobeerd ze zou getrouw mogelijk te beschrijven. Rest mij nog om Christian te bedanken om dit initiatief te nemen, natuurlijk Mathieu Perrin voor de zeer informatieve avond, alle deelnemers voor de meegebrachte prachtige wijnen en dan vooral Frans voor die magische magnum.