Amovinum bij Walter - Een controversiële avond met een cépage-kwis

Het was weer een controversiële avond bij den Bo, met veel discussies en straffe statements. Eerst een reeks van 4 'trocken' rieslings, waarbij ik de Gunderloch de meest beloftevolle vond, wat gelijk door anderen als complete waanzin werd bestempeld. Mijn eerder lage score voor de Diel kon dan weer in de ogen van anderen geen genade vinden... Dus dat was al de eerste discussie.

Om het nog wat complexer te maken had Bo niks beters bedacht dan een blindproefkwisje op te zetten... We kregen 6 rode wijnen blind, waarvan er 2 identiek waren, en we moesten de (monocepage) druif vinden achter elke wijn... Conclusie achteraf: ik had 2 op 6 juist, samen met een paar anderen de topscore! En ik heb de dubbel niet gevonden. De les hier is dat je jezelf constant in vraag moet blijven stellen, want alhoewel ik fles 1 en 5 in de reeks niet als de dubbel had herkend, staan in mijn nota's exact dezelfde geur- en smaakelementen beschreven! Maar ja, tegen dan was ik al een ander pad in geslagen en stond ik dus als het ware niet meer open voor wat zich in het glas presenteerde...

Daarna nog een verbazend goede Spätburgunder van Kesseler, die zo rijp was dat ik even dacht dat we te doen hadden met een Amerikaanse Pinot Noir. Twee mooie Mauro's, en dan een koppeltje uit Zuid-Amerika, waarbij de Catena Zapata voor mij een revelatie was. De Grange 1998 vond ik mooi gemaakte wijn die mij echter niet kon boeien... Aussie Shiraz is niet mijn ding, zelfs niet in de meer gereserveerde versie van Grange. Er zit een geur en smaak in die ik er telkens blind uithaal (dus ik was minstens consistent) en die ik niet blief. Ik werd gelijk weer beschuldigd een vineuze ignoramus te zijn; sommigen vonden dit behoren tot de grootste wijnen die ze ooit proefden. Mij prima, ik ben al lang blij dat er niet nog een dure verleiding bij heb.

Zoals ik dus zei: een controversiële avond! Maar zeer plezant en leerrijk zoals steeds, dus bedankt, Bo!