Amovinum bij Walter - Châteauneuf 2003, Beaucastel wit en een afsluitend trio

(commentaar en persoonlijke scores van Guy M.) - Walter begon met een rode horizontale van 11 flessen waarvan hij alleen kwijt wilde dat het een « klassieke » reeks was en we het dus niet te ver moesten zoeken. Het thema zou na de 2e of 3e fles wel geraden zijn. Wel, tot ieders verrassing gebeurde dat niet, het was pas bij de zesde fles dat de groep het erover eens was dat het Chateauneuf-du-Papes waren. Een van de redenen van twijfel was dat de reeks van 2003 was, het befaamde “hete” jaar. Een andere reden was dat het thema begon met een Vieille Julienne, die vrij gesloten overkwam met veel tannines en een wat droge afdronk (is dit Italiaans? Spaans?), gevolgd door een Charvin die totaal anders proefde, toegankelijk, veel meer geëvolueerd (Amerikaans?). De derde was een off-bottle en de vierde een beetje mondovino. De immer klassiek smakende Pégaü zette uiteindelijk alle neuzen in dezelfde richting.

De witte reeks van vier volgde op de rode, met 4 Beaucastels in 2 verschillende jaargangen.

De proeverij werd afgerond met 3 versterkte wijnen, waarvan het land van herkomst moest geraden worden: Portugal, Spanje en Italië. Een mooie afsluiter waarvan werd gezegd dat deze wijnen het verdienden om wat vaker aan bod te komen.