Amovinum bij Walter - 70 jaar

Walter is ondertussen 70 geworden... En dan mag het wat specialer! De opener beloofde alvast: twee Champagne klassieke supercuvées uit het uitstekende jaar 2008; voor mij was de Dom Pérignon duidelijk beter dan de Cristal, de groepscore ligt dichter bij elkaar.

Voor een Grand Cru verjaardag mogen Grand Cru Bourgognes... Ook uit datzelfde 2008 wat ook voor witte Bourgogne een topjaar was. Maar de leeftijd toonde zich al wel... Dat is het spijtige aan moderne witte Bourgognes, ze blijven niet meer staan zoals vroeger. De Pernot Bâtard was zeer eigenaardig, leek haast oranje wijn of zoiets, de twee andere waren beter herkenbaar maar misten toch wat fraicheur. De Boillot Montrachet was de beste van die reeks.

Op naar rood met een superklassiek trio: Bordeaux 1990. Toch wel wat verrassingen: een matige Angelus (scoort normaal vlot hoger), de beste Pichon Comtesse 1990 die ik al dronk (want was een misser dat jaar), en de winnaar een heerlijke Montrose.

Spanje dan, met Pingus en zijn secondant, de Flor de Pingus. En toch een beetje verbazend... De Pingus stak er nu niet dramatisch boven uit, iets dat je wel meer kan zien met topcuvées en hun tweede wijn. Dus smart money is op de Flor.

Volgende trio rood: Châteauneuf 2012, erg mooi op dronk en niet te zwaar, met een heerlijke Bonneau Célestins als beste. Het afsluitende trio was de drie grote cuvées van Armand Rousseau in het toch niet makkelijke jaar 2004, en deze avond stonden ze er absoluut, met deze keer de Bèze als beste.

Een waardig trio als afsluiter voor en mooie verjaardagsavond. Ad multos annos, Walter!